Αύγουστος ξημέρωσε

Κουπλέ 1

Αύγουστος χωρίς εσένα είναι ξημερώματα πικρά,

κάθε ήλιος που ανατέλλει μου θυμίζει τη ζημιά.

Στα σοκάκια περπατάω με το όνομά σου στην ψυχή,

κι η καρδιά μου με ρωτάει “πώς αντέχεις τη σιωπή;”

Ρεφρέν (επανάληψη)

Αύγουστος ξημέρωσε, είμαι μακριά σου,

άλλον έναν Αύγουστο δεν ζω κοντά σου.

Αύγουστος ξημέρωσε, είμαι μακριά σου,

να πέθαινα καλύτερα που δεν ζω κοντά σου

Κουπλέ 2

Οι μέρες στάχτη γίναν κι όλα έχουν παγώσει πια,

το κορμί μου ξεχασμένο απ’ τα χέρια τα δικά σου.

Στην καρδιά μου καλοκαίρι, μα ο κόσμος παγωνιά,

και το βράδυ να ουρλιάζει: Γιατί να είσαι μακριά