Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Σχοινοβάτης

Μια κατάρα χρόνια τον τραβάει
το κορμί του κρατά βασανισμένα
την ψυχή του τώρα δεν πουλάει
και αναμνήσεις σβήνουν όλο ένα.



Βλέπει όνειρα να καίνε την στιγμή του
σε μπουντρούμια ζει τώρα για χρόνια
χάνει δύναμη μα δείχνει την πυγμή του
για ένα ψεύτικο παιχνίδι με τα πιόνια.



Σχοινοβάτης αιωρείται στο σκοτάδι
σε σκοινί μισό κομμένο που βαστάει
παζαρεύει την ψυχή του με τον Άδη
την ζωή του τόσο άδικα σκορπάει.



Και ξυπνάει πάλη νύχτα φοβισμένος
ξανά ακούει να τραντάζετε το χώμα
είναι χρόνια σε κελί παγιδευμένος
κι η ψυχή του αποδρά από΄το στόμα.




Όσο κι αν θες

Κοίτα εγώ δεν το μπορώ Να καταστρέφομαι έτσι εδώ Κοίτα εγώ δεν σου μιλώ Στα παραμύθια μένω εκτός. Ρ: Όσο κι αν θες μη με πονάς Αν σ' αγα...