Βαμμένες κόκκινες στιγμές

Βαμμένες κόκκινες στιγμές γυρίζουν πάλι στα σκαλιά
και στα υπόγεια άδοξα τον πόνο ακόμα κουβαλάω
ίσως να είναι μια ελπίδα αυτή η σκέψη απ τα παλιά
ίσως να είναι μια ακαθόριστη στιγμή που δεν πουλάω.


Βαμμένες κόκκινες ελπίδες τον αοράτων η πυγμή
βαμμένα και τα όνειρα αυτών που ρίχνουν τις ριπές
σε ένα ανούσιο παιχνίδι η μοίρα ανοίγει την ρωγμή
των αυτόχειρων που ξέρουν καλά όλα αυτά που είπες.


Βαμμένες κόκκινες πατρίδες πεθαίνουν τώρα μοναχές
χωρίς να ξέρει κάποιος πως ήταν οι μέρες και οι νύχτες
σε αυτόν τον κόσμο προδομένες είναι όλες οι εποχές
βουβά τα στόματα αντικρίζουν αυτές τις καληνύχτες.


Βαμμένες κόκκινες γιορτές ματώνουν τώρα  σε όλα τα πλάτη
και έχει η αλήθεια μια στιγμή μες στον απόηχο της φρίκης
που θα μας φέρει στρατηλάτες για μια ένδοξη εποχή γεμάτη
από ελεύθερες ψυχές για μια γιορτή ανθρωπιάς και νίκης.