Δώσ' μου τώρα τα φιλιά

Σαν ένα αόρατο κελί 
Είσαι συνήθεια στην ψυχή

Η λογική μου προσπαθεί 
Να πει δεν με πειράζει.

Είσαι αιώνιος εθισμός

Μες στην καρδιά μου ξεναγός
Φλέγεται τώρα το κορμί 
Και η σκέψη μου δαμάζει.

Δώσ' μου τώρα τα φιλιά 
Κι όλα αυτά που μου χρωστάς 
Ο έρωτας σου θησαυρός
Μείνε στην ζωή μου ναυαγός.

Είσαι εσύ και άλλος κανείς 
Και το μυαλό μου προκαλείς
Ο έρωτά σου γιασεμί
Κι η νύχτα με φωνάζει.

Κρατάμε πάλι αγκαλιά 
Σφίξε με τώρα δυνατά
Δώσε στα όνειρα φωτιά 
Η αγάπη μας ταιριάζει.

Η αλήθεια θα διδάξει

Βαδίζοντας σε τόπους μυστικούς 
Δίχως να ξέρεις πού θα βγει 
Παίρνεις το δρόμο μία Αυγή
Κι όλα σου φαίνονται εντάξει.  

Έχεις να μάθεις πιο πολλά 
Μες στη ζωής την απονιά 
Από τα χρόνια που περνάν
Η μοίρα θα τα αλλάξει.

Μέσα από ανθρώπους φωτεινούς
Σου χουνε μάθει μην ακούς 
Όσοι μιλάνε για θνητούς 
Η αλήθεια θα διδάξει.

Όλοι αυτοι που δεν πονούν 
Είναι αετοί ψιλά πετούν 
Η φωτιά σας δεν θα φτάσει 
Τα φτερά για να τα κάψει.

Με λίγο θάνατο αργό

Με μία σκέψη σου γεμίζω το ποτήρι 
Αφήνω λίγα αποτσίγαρα σβήστα
Νιώθω πως μου έκανες απόψε το χατίρι
Την νύχτα να γεμίσεις στοργικά.

Σκέφτομαι τις μέρες που έμειναν στο ράφι 
Τα λόγια που στέρεψαν αργά 
Τα όνειρα που κάναμε στον χάρτη 
Μα η αγάπη μας δεν θέλει να πονά.

Γεμίζω τώρα και πάλι το ποτήρι 
Μα τώρα με λίγο θάνατο αργό 
Ήσουν για μένα στολίδι 
Ηρθε η ώρα στον χάρο να δοθώ.

Ο άρχοντας

Ο άρχοντας ξεκίνησε να γράψει ιστορία

Δίχως της δόξας τον σκοπό δίχως αλαζονεία

Περπάτησε στα χώματα πού είχε παλιά κερδίσει

Προσπέρασε τα άδυτα του χρόνου τα ζαφείρια. 

Μονάχος του πολέμησε μες στην νυχτιά ξοπίσω

Μα της αυγής τα χρώματα τα άφηνε πιο πίσω

Και πίστεψέ στα θαύματα που πολεμάς μονάχος 

Δεν άφηνε τα μάτια του στα ψεύτικα παιχνίδια. 

Κατέβηκες σε ρεματιές τον χάρο να γνωρίσει

Ακούγοντας τα μουγκρητά δε λέει να λυγίσει 

Αντάμωσε τον χάροντα με ρίσκο την ζωή του 

Πολέμησε αδιάκοπα τον αδερφό του Άδη.

Πολέμησε για το άδικο

Να φέρει την Ειρήνη.