Δώσε χρώμα στη ζωή μου

Μη με κοιτάς ξανά στα μάτια 

Η ζωή μου αμέτρητα κομμάτια 

Στου κορμιού σου τα σενάρια 

Του χωρισμού μας τα σκοτάδια.

Ρ:

Είσαι ο έρωτάς που λείπει 

Μία αιώνια φυλακή μου

Έλα πάρε μου τη λύπη

Δώσε χρώμα στη ζωή μου.

Μη με ρωτάς ξανά πως είναι

Η ζωή μου σε ανούσια μονοπάτια

Αφού δεν μου δίνεις πια τα χάδια

Και του έρωτά σου τα φεγγάρια.

Οι άνθρωποι

Κοιτάζοντας απόψε το φεγγάρι 

Θυμήθηκα τα λόγια που μου χες πει

Πώς αλλάζουν οι έρωτες σαν ζάρι

Όταν οι άνθρωποι μένουν σιωπηλοί.

Μπερδεύονται και χάνονται στα λάθη 

Γιατί όλοι ψάχνουν κάτι άλλο για να βρουν Νομίζοντας πως πλέουν σε έρωτες πελάγη

Δεν νοιάζονται για αυτούς που τους αγαπούν.

Οι άνθρωποι δεν βρίσκουν συνανθρώπους

Αυτούς που ξέρουν πραγματικά να αγαπούν

Και έτσι αγαπούν μονάχα τους αγνώστους 

Που δεν ξέρουν τελικά τι άνθρωποι θα βγουν.