Θυμάμαι κάποτε σου είχα πει
Πώς αν χωρίσουμε ποτέ εμείς
Πώς αν χωρίσουμε ποτέ εμείς
Δεν θα υπάρχει λόγος για να ζω
Αφού θα χάσω το άλλο μου μισό
Και η ζωή μου θα ναι πια μισή
Σε ένα έρωτα πού χάθηκε σε μία στιγμή.
Ρ:
Και από τότε μάτια μου εμείς
Έχουμε χωρίσει την ψυχή
Σε δύο κομμάτια από γυαλί
Σπασμένα θρύψαλα ζωής.
Μόνο πες μου σε παρακαλώ
Ποίος ήταν ο λόγος πού κι οι δύο
Χωρίσαμε τους δρόμους της καρδιάς
Και σκοτώσαμε έναν έρωτα φωτιά.
Θυμάμαι πώς και εσύ μου είχες πει
Πως αν χωρίσουμε ποτέ εμείς
Δεν θα υπάρχει λόγος για να ζεις
Αφού η ζωή σου θα είναι πια μισή
Και η ψυχή σου θα νιώθει μοναχή
Σε έναν έρωτα που χάθηκε για μία στιγμή.
