Θυμάμαι κάποτε σου είχα πει
Πώς αν χωρίσουμε ποτέ εμείς
Δεν θα υπάρχει λόγος για να ζω
Αφού θα χάσω το άλλο μου μισό
Και η ζωή μου θα ναι πια μισή
Σε έναν έρωτα πού χάθηκε σε μια στιγμή.
Ρ:
Και από τότε μάτια μου εμείς
Έχουμε χωρίσει την ψυχή
Σε δυο κομμάτια από γυαλί
Σπασμένα θρύψαλα ζωής.
Μόνο πες μου σε παρακαλώ
Ποιος ήταν ο λόγος πού κι οι δυο
Χωρίσαμε τους δρόμους της καρδιάς
Και σκοτώσαμε έναν έρωτα φωτιά.
Θυμάμαι πώς και εσύ μου είχες πει
Πως αν χωρίσουμε ποτέ εμείς
Δεν θα υπάρχει λόγος για να ζεις
Αφού η ζωή σου θα είναι πια μισή
Και η ψυχή σου θα νιώθει μοναχή
Σε έναν έρωτα που χάθηκε για μια στιγμή.
