Σαλπάρισες μία νύχτα με φεγγάρι

Ξεπέρασες του κόσμου τα γραμμένα 
Ένα βλέμμα σου χαράζει την πορεία 
Κι αν ήξερες ποια θα ναι η ιστορία
Δεν άντεξες στου χρόνου την αρένα 

Ρ:

Σαλπάρισες μία νύχτα με φεγγάρι

Την τύχη σου έχεις τώρα διαγραμμένη 

Κι αν η ζωή σου μένει πλέον πουλημένη 

Βλέπεις τον πόνο σου απόψε να ρεφάρει

Κι αν αγάπησες τα πέλαγα με πάθος

Δεν μπόρεσες να αλλάξεις τώρα ρότα 
Μα πέρασες του άπειρου την πόρτα 
Κατάλαβες πώς ήταν πλέον λάθος

Ότι είχα ονειρευτεί

Μην ακούς τι λένε οι άλλοι 

Είσαι η αγάπη η μεγάλη 

Στου κορμιού την ζάλη 

Πες μου τη λέξη σ' αγαπώ.

Νιώσε την χαρά μου 

Έλα στα όνειρά μου 

Πάρε την καρδιά μου 

Και κρύψε με εδώ.

Ρ:

Ότι είχα ονειρευτεί 

Θέλω να ζήσουμε μαζί 

Χάρισέ μου μία στιγμή 

Που η πληγή αιμορραγεί.

Είμαι ερωτευμένος 

Και για σένα τρελαμένος 

Στου μυαλού την ζάλη 

Δεν συγκρίνεσαι με άλλη.

Μία αγάπη χάρισέ μου 

Την πληγή σταμάτησε μου 

Αφού δεν νιώθουνε οι άλλοι 

Αυτό που νιώθω εγώ.

Ο χτύπος της καρδιάς

Σκέψου μόνο μία άδεια αγκαλιά 

Εκεί μένουν τα ανεκπλήρωτα φιλιά 

Είσαι πόθος πού μένει στην καρδιά 

Δεν μπορώ να βασανίζομαι ξανά. 

Έλα απόψε και πιάσε με απ' το χέρι 
Ποιος ξέρει η αλήθεια τι θα φέρει 
Ξενάγησε με μέσα σε τόπο ερωτικό
Ήρθε η ώρα να σου πω το σ' αγαπώ.

Ρ:

Θέλω να είμαι το χρώμα της ζωής σου 

να κατοικώ στο θρόνο της ψυχής σου

Σκέψου μονάχα πως είμαστε αγκαλιά 

Νιώσε για πάντα το χτύπο της καρδιάς.

Κοίτα μόνο πως υπάρχει γυρισμός 
Άκου τον πόθο που έχει γίνει εθισμός 
Φέρε στη ζωή μου μία παρηγοριά 
Αφού ο κόσμος φτιάχτηκε για μας.

Είσαι αλήθεια που δαμάζει μέσ' στο φως 
Ένας ανεκπλήρωτος και έντονος θυμός 
Γύρνα πίσω και δως μου τη χαρά 
Αφού ο έρωτας γράφτηκε για μας.

Στην ακρογιαλιά

Είναι τα μάτια σου φλόγες στο φως 

Είναι τα χείλη σου ήλιος καυτός 

Είναι το σώμα σου άκρως ζεστό

Και με παρασέρνεις σ' ένα χορό.

Ρ:

Πάρε με απόψε πάλι αγκαλιά 

Φίλα με τώρα στην ακρογιαλιά

Νιώθω δικιά σου πάμε ξανά 

Τώρα ο έρωτας ανοίγει φτερά.

Εχω εικόνες τώρα πολλές 

Σβήνω απ' τον χάρτη άλλες στιγμές

Είμαι δικιά σου το νιώθω βαθιά 

Έλα να ανάψουμε στην άμμο φωτιά.

Ρ:

Πάρε με απόψε πάλι αγκαλιά 

Φίλα με τώρα στην ακρογιαλιά

Νιώθω δικιά σου πάμε ξανά 

Τώρα ο έρωτας ανοίγει φτερά.

Αφιερωμένο στη Frida kahlo

Σε ένα πολύχρωμο καμβά 
Ζωγράφιζες το χρόνο να πονά 

Με όπλο σου το δυνατό μυαλό 

Αλλάζοντας τον κόσμο αυτό.

Πίστευες χωρίς ενδοιασμό 

Στον πραγματικό ρεαλισμό 

Αυτοί που είπαν δεν μπορείς 

Δίδαξες τα γκέμια της ζωής.

Με το πινέλο σου ήθελες να κάψεις 

Την ανδροκρατούμενη φιλοσοφία 

Το μέλλον θέλησες να αλλάξεις 

Το όνομά σου έμεινε στην ιστορία.

Και στους αιώνες που περνούν 

Οι άνθρωποι ποτέ δεν σε ξεχνούν 

Ήσουν μία δυναμική παρουσία 

Σε αυτή την σάπια κοινωνία.

Ταξίδεψε με ως τα αστέρια

Έλα δώσε μου το χέρι 

Είσαι νυχτερινό αστέρι

Νιώσε τώρα τη χαρά μου 

Από τους χτύπους της καρδιάς μου.

Κρατάμε τώρα αγκαλιά 

Δως μου τα κρυφά φιλιά 

Πάμε απόψε παραλία 

Για να γράψουμε ιστορία.

Ρ:

Και ότι έχεις στο μυαλό 

Κάνε τώρα στο λεπτό

Ταξίδεψε με ως τα αστέρια 

Άγγιξέ με τα χέρια 

Το κορμί μου τώρα καίει

Και η ανάσα σου τα φταίει.

Είχα χρόνια να το ζήσω 

Από αγάπη να μεθύσω 

Είμαι τώρα ερωτευμένη

Και από πάθος τρελαμένη.

Αυτό το καλοκαίρι 

Περπατάμε χέρι-χέρι 

Και αλήθεια ποιος να ξέρει 

Αν θα είσαι το τυχερό μου ταίρι.

Ρ:

Και ότι έχεις στο μυαλό 

Κάνε τώρα στο λεπτό

Ταξίδεψε με ως τα αστέρια 

Άγγιξέ με τα χέρια 

Το κορμί μου τώρα καίει

Και η ανάσα σου τα φταίει.

Αν νιώσεις μέσα σου οργή

Κουπλέ 1

Μίας πληγωμένης εποχής 

Με δόλο αχαριστίας 

Είναι τα χρόνια που περνούν 

Με λήξη προθεσμίας.

Και εσύ κλεισμένη στο κελί

Μιας ξεχασμένης εφηβείας

Βλέπεις τους φίλους να πονούν 

Μιας προδομένης ευκαιρίας.

Ρεφρέν 

Αν νιώσεις μέσα σου οργή 

Θα πείσω την καρδιά μου

Πώς είναι όμορφη ζωή

Στα ψεύτικα όνειρα μου.

Κουπλέ 2

Κι αν ψάξεις μέσα σου θα βρεις 

Πού βρίσκεται η αγάπη

Μιας αλησμόνητης της στιγμής

Πού σβήστηκε στον χάρτη.

Και εγώ θα ψάξω για να βρω 

Που κρύβεται το δάκρυ 

Αφού μονάχος δεν μπορώ

Να αλλάξω την αγάπη.

Ρεφρέν 

Αν νιώσεις μέσα σου οργή 

Θα πείσω την καρδιά μου

Πώς είναι όμορφη ζωή

Στα ψεύτικα όνειρα μου.

Τα δικά μας παιδιά

Κουπλέ 1

Ένα ταξίδι μπορεί 

να γίνει αφορμή 
Στον κόσμο αυτο 

το δάκρυ βαστώ
Ήταν όλα παιδιά 

τα δάκρυα ζεστά 

Αυτής της ζωής 

χαμένο χαρτί
Το τρένο κοιτώ 

αλήθεια ζητώ

Ποιος φταίει γιατί 

να φεύγει η ζωή

Ρ:

Μανάδες πονούν 

το δάκρυ κρατούν 

Τα δικά μας παιδιά 

πεθάνανε πία

Και όλοι εμείς 

να νιώθουμε οργή 

Το παιχνίδι γνωστό 

στον κόσμο αυτό

Να αλλάξουμε πία 

τον νόμο ξανά 

Και όλοι αυτοί 

καμένο χαρτί.

Κουπλέ 2

Αυτοί που κοιτούν 

τον νόμο κρατούν 

Τα λάθη πολλά 

ανείπωτα πία
Και όλοι εμείς 

δεν ξέρω γιατί 

Να παίρνουν πρωτιά 

τα κόμματα αυτά
Οι μνήμες πολλές 

γυρίζουν στο χτες 

Το σύστημα πία 

να κάψει δεσμά.

Ρ:

Μανάδες πονούν 

το δάκρυ κρατούν 

Τα δικά μας παιδιά 

πεθάνανε πία

Και όλοι εμείς 

να νιώθουμε οργή 

Το παιχνίδι γνωστό 

στον κόσμο αυτό

Να αλλάξουμε πία 

τον νόμο ξανά 

Και όλοι αυτοί 

καμένο χαρτί.

Μία ακτίνα φωτός

Όλα αυτά που περνούν 

και της νύχτες πονούν 
Ακροβάτης στο φως 
Είμαι τώρα σκοπός
Της μοίρας ο δρόμος.

Τα ξανθά σου μαλλιά 
Του ονείρου κελιά
Μιας αιώνιας στιγμής 
Κι όλα αυτά που θα δεις 
Μία ανάσα ο χρόνος.

Τα δικά σου φτερά

Είναι τώρα χρυσά 

Μία ακτίνα φωτός 

Και όσα θέλω να πω 
Με κερνάει ο πόθος.

Είσαι τώρα μακριά 

Τα άστρα μένουν σβηστά 

Η ελπίδα εχθρός 

Κι όλα μένουν εκτός 

Μίας αληθείας ο όρκος.

Της δικιάς μας χαράς

Όλα αυτά που κρατάς 

Θέλω να νιώσω πως ζω 

Κι αν δεν έρθεις εδώ 

Με ρημάζει ο πόνος.