Χίλιες στιγμές δεν μπόρεσα
της μοίρας μου φοβέρα
και την ψυχή μου δώρισα
δεν κράτησα την μέρα.
Την μέρα που θα γιόρταζαν
η λογική και η τρέλα
δεν ήξερα πως ονόμαζαν
την φωνή που έλεγε έλα.
Οι μέρες που φοβόμουνα
κίτρινες χλομές μου μέρες
από πάνω σας κρατιόμουνα
δύστυχες θολές μου σφαίρες.
Και το μυαλό που ούρλιαζε
με κράταγε σε σκέψεις
ήταν κοντά και γκρίνιαζε
της τρέλας αυτές οι λέξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου