Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Είναι τα όνειρα νεκρά


Τώρα που στέκομαι εδώ μες στης ζωής τον δρόμο
βρίσκω σημάδια των καιρών που βάσταγα στον ώμο
είναι στυγνά και γρήγορα τις μοίρας μου τα χρόνια
θυμάμαι που μου έλεγες σαν κοίταζα τα πιόνια.


Είναι θολά και εφήμερα τα χρόνια που έχω γράψει
με της βαλίτσες μου σκυφτός κανείς δεν θα με ψάξει
ότι και αν κράτησα απ' της ζωή το νήμα έχω πιάσει
και της αλήθειας μου το φως εγώ έχω δαμάσει.

Είναι τα όνειρα νεκρά που έχω στο μυαλό μου
σαν ακροβάτης μοναχός μέσα στον βωμό μου
έχω ένα άγγελο ξανθό να δείχνει την πορεία
για της ψυχής μου τον παλμό μέσα στην αμαρτία.


Είναι λυτά και αδιάφορα τα λάθη που έχω φτιάξει
γιατί δικάζομαι χωρείς το πνεύμα να έχω αλλάξει
και τώρα που τελειώσανε της μοίρας τα ταξίδια
κόβω τα όμορφα φτερά που είχα για πυξίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όσο κι αν θες

Κοίτα εγώ δεν το μπορώ Να καταστρέφομαι έτσι εδώ Κοίτα εγώ δεν σου μιλώ Στα παραμύθια μένω εκτός. Ρ: Όσο κι αν θες μη με πονάς Αν σ' αγα...