Τώρα που στέκομαι εδώ μες στης ζωής τον δρόμο
βρίσκω σημάδια των καιρών που βάσταγα στον ώμο
είναι στυγνά και γρήγορα τις μοίρας μου τα χρόνια
θυμάμαι που μου έλεγες σαν κοίταζα τα πιόνια.
Είναι θολά και εφήμερα τα χρόνια που έχω γράψει
με της βαλίτσες μου σκυφτός κανείς δεν θα με ψάξει
ότι και αν κράτησα απ' της ζωή το νήμα έχω πιάσει
και της αλήθειας μου το φως εγώ έχω δαμάσει.
Είναι τα όνειρα νεκρά που έχω στο μυαλό μου
σαν ακροβάτης μοναχός μέσα στον βωμό μου
έχω ένα άγγελο ξανθό να δείχνει την πορεία
για της ψυχής μου τον παλμό μέσα στην αμαρτία.
Είναι λυτά και αδιάφορα τα λάθη που έχω φτιάξει
γιατί δικάζομαι χωρείς το πνεύμα να έχω αλλάξει
και τώρα που τελειώσανε της μοίρας τα ταξίδια
κόβω τα όμορφα φτερά που είχα για πυξίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου