Έρχονται στιγμές θολές και άχρωμες
Σε ένα μέλλον που μοιάζει να εκδικείται
Φεύγουνε χάνονται τα όνειρα αδιάβατα
Το σώμα αδύναμο προσπαθεί να προσποιείται.
Τα φωτεινά χαμόγελα τώρα δεν γελούν
Στις πλατείες το πλήθος δεν μιλάει
Κοιτάει με βλέμμα αδιάφορο πικρό
Τον ήλιο που από πάνω τους περνάει.
Οι παιδικές μας οι χαρές έπαψαν και αυτές
παιδιά να διασκεδάζουν
Όλα άλλαξαν γιατί ο χρόνος δεν μπορεί
να βλέπει τον κόσμο μας που πια δεν αγαπάει.
Αυτά που ζήσαμε παλιά δεν έρχονται ποτέ ξανά
ο πόνος δεν περνάει
Στα γνωστά μας τα λημέρια δεν υπάρχουν χέρια
μόνο κοφτερά μαχαίρια που κόβουν και πονούν.
Καλησπέρα Digi Grampsas. Xolidoxos εδώ φίλε. Είδα μια συζήτησή σου με τον Vrazili στο Kithara.gr. Διάλεξε ένα από τα στιχουργήματα σου που θες να βάλω ερασιτεχνικά μουσική και δώσε μου link να το διαβάσω. Και εσένα και τον Παναγιώτη, αν και σας ξέρω μόνο από τα γραφόμενά σας, σας πάω. Απλά δώσε μου χρόνο μέχρι να βάλω μουσικούλα. Καληνύχτα και καλά γραψίματα προς το παρόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα φίλε μου σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου να εμπλουτίσεις μουσικά έναν δικό μου στίχο. Θα περιμένω με ανυπομονησία να ακούσω το αποτέλεσμα!
ΔιαγραφήΠαρακάτω σου στέλνω 3 link για να διαλέξεις εσύ ποιο σου αρέσει να φτιάξεις.
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων!
1) https://grampsasdiji.blogspot.com/2019/12/blog-post_84.html?m=1
2)
https://grampsasdiji.blogspot.com/2011/11/blog-post.html?m=1
3)
https://grampsasdiji.blogspot.com/2011/07/blog-post.html?m=1
Τώρα είδα την απάντησή σου Digi! Θα προσπαθήσω-ξεκινήσω τον "Σχοινοβάτη" ! Κι εγώ σ'ευχαριστώ, για την συνεργασία!
Διαγραφή