Με μάτια ορθάνοιχτα κοιτάζω το ταβάνι
η απουσία σου τον χρόνο τον ξοδεύει
θυμάμαι μου έταξες μια βόλτα στο λιμάνι
μα η αύρα σου τον πόνο ταξιδεύει.
Με παραμύθια τώρα τρέφω τις ελπίδες
ταξιδεύω σε ένα κόσμο που βουλιάζει
το κορμί μου το χαράζουν η λεπίδες
η πληγή αιμορραγεί μα δεν με νοιάζει.
Με άφησες μόνο να μετράω αναμνήσεις
και να πείθομαι πως μια μέρα θα γυρίσεις.
Και αν έφταιξα σε αυτό μας το παιχνίδι
δεν ήταν λόγος μονάχο να μ'αφήσεις
στην ζωή μου ήσουν ένα όμορφο στολίδι
μα ο χρόνος τώρα όλα τα έχει σβήσει.
Εύχομαι να είσαι για πάντα ευτυχισμένη
θα σ'αγαπώ όσο δεν σ'αγάπησε κανείς
αν κάποια στιγμή βρεθείς μετανιωμένη
ξέρεις τον δρόμο για να'ρθεις να με βρεις.
Και αν έφταιξα σε αυτό μας το παιχνίδι
δεν ήταν λόγος μονάχο να μ'αφήσεις
στην ζωή μου ήσουν ένα όμορφο στολίδι
μα ο χρόνος τώρα όλα τα έχει σβήσει.
Εύχομαι να είσαι για πάντα ευτυχισμένη
θα σ'αγαπώ όσο δεν σ'αγάπησε κανείς
αν κάποια στιγμή βρεθείς μετανιωμένη
ξέρεις τον δρόμο για να'ρθεις να με βρεις.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή