Αντίπερα σε πλεύση

Απρόσμενα και απόψε με κοιτάς 
Σαν να θελες τον χάρο να αντικρίσεις
Κι αν έπαιξες το ζάρι της ζωής
Νοσταλγήσεις για πάντα να με σβήσεις.

Μα δεν ζύγιασες τα πράγματα σωστά
Και μούλιασες στον γέροντα τον χρόνο
Τα όνειρα σου βγήκανε λειψά
Με πρόδωσες που σου δωσα τον θρόνο.

Και σμίλεψες ακόνι απρόσμενο πρωί
Που σου πάνε αντάρτικα θα πέσω 
Νόμιζες πως ήμουνα καμμένος σαν χαρτί
Περίμενες το όπλο μου θα στρέψω.

Δεν ήξερες για μένανε τι σήμαινε ζωή
Πώς τα άλυτα του πόνου έχω ανατρέψει
Πίστεψες πώς με έπιασες απόψε σε παχνί 
Ο Κόσμος μου υπήρχε αντίπερα σε πλεύση.