Τα σύννεφα σκεπάζουνε αυτόν τον τόπο
με ένα δάκρυ σου στερεύεις της αλήθειες
και ο κόσμος σου χαμένος στις συνήθειες
ελπίζει σε ένα μέλλον με άλλον τρόπο.
Σέρνεσαι ολόψυχα σε δρόμους και βρυχάσαι
τα μάτια σου κοιτάζουν ολόγυρα που να σαι
μήπως και στείλανε η μέδουσες σημάδι
στα άδυτα της μοίρας σου θες να σαι.
Περπάτησες σε γέφυρες που ήταν παλιά λημέρια
ξανάζησες οράματα που είχες ξανά πονέσει
με όργανα και μουσικές κοιτάζοντας τα αστέρια
ελπίζοντας στο αύριο να πάρεις μία θέση.
Σεργιάνισες στα όνειρα της μάνα σου το χάδι
μα τίποτα δεν γλίτωσε στου χρόνου την απόχη
όσο και αν ήθελες της άμοιρης το δάκρυ
το κρύψανε της τρέλας σου τα τέρατα στην νιότη.
